تعریف کمک های اولیه:
کمک های اولیه به مجموعه فعالیت هایی گفته می شود که در زمان بروز حادثه برای کنترل شرایط و نجات جان افراد انجام می گیرد.
کمک های اولیه داراش شرایط خاصی است که از این شرایط می توان به موارد زیر اشاره نمود:
الف) پیش از رسیدن به مراکز درمانی انجام شود
ب) انجام سریع آن ضرورت داشته باشد
ج) باعث کاهش چشمگیر مرگ و میر و پیشرفت بیماری شود
تعریف امدادگر:
شخصی که وظیفه انجام کمک های اولیه را بر عهده می گیرد به نام امدادگر شناخته می شود.
به طور کلی وظایف یک امدادگر را در صحنه حادثه می توان به موارد زیر تفکیک نمود:
الف) حفظ حیات مصدوم یا مصدومین
ب) جلوگیری از بدتر شدن وضعیت مصدوم یا مصدومین
ج) ایجاد تسریع در امر بهبودی مصدوم یا مصدومین
1- امدادگر هیچگاه خودش را در معرض خطر قرار نمی دهد. شجاعت تنها با شرط رعایت نکات ایمنی قابل پذیرش است.
2- امدادگر یک پزشک نیست. امدادگر تنها اجازه انجام عملیات های کاملا ضروری را دارد.
3- تجویز دارو همواره با پزشک است. امدادگر تنها در صورت تجویز پزشک اجازه دادن دارو به مصدوم را دارد.
یک تجربه برای دوستان طبیعت گرد:
با کیف کمک های اولیه کامل و پر به سفر بروید. اگر در طول سفر مشکلی پیش آمد و نیاز به دارو پیدا کردید بهترین کار تماس با یک پزشک معتمد، دادن شرح حال و گرفتن دستور مصرف دار از ایشان و سپس استفاده از دارو است. هیچگاه بدون مشورت با پزشک ساده ترین داروها را تجویز نکنید چون مسئولیت هر نوع عواقب احتمال با شما خواهد بود.
به همین دلیل داشتن یک وسیله ارتباطی مطمئن در تمام سفرهای طبیعت گردی ضروری است. خوشبختانه با پیشرفت تکنولوژی داشتن یک موبایل که همه جا قابل مکالمه باشد یک رویا نیست.
اطلاعات بیشتر درباره نحوه تهیه و سایر هزینه های موبایل ماهواره ای را میتوانید از این آدرس دریافت کنید:
تلفن های ماهواره ای (موبایل های ماهواره ای ثریا و ایریدیوم و...)
یک امدادگر خوب:
1- ظاهری آراسته و پاکیزه دارد
2- از تجهیزات مناسب کار خود (عینک، دستکش، ماسک و...) استفاده می کند
3- به فرهنگ رایج کشور و منطقه خود احترام می گذارد
اگر شما آقا هستید و مصدوم شما یک خانم است حتما قبل از هر تماسی از او اجازه بخواهید.
ایجاد یک حریم فیزیکی مانند یک چادر مسافرتی برای ایجاد امنیت روانی در مصدوم شاید نیاز باشد.
کمک های اولیه